Sorry, het is alweer een tijdje terug! Ik heb eigenlijk geen ‘nieuws’, maar ik ga kijken of ik nog wat van de afgelopen weken kan opgraven.
Doordat ik foto’s heb gemaakt kan ik me nog wel verschillende dingen herinneren. Na m’n laatste blog heb ik een paar dagen later Kriti (paard) vanuit de trektocht naar huis gereden. De vrouw die haar reed kon de laatste dag niet meer rijden van de spierpijn dus ik mocht! De grote vraag van mij van te voren was: wat moet ik doen al moet ik plassen? Milou zei: ja, dan ga je plassen. Maar waar? Ja, zegt milou doodleuk, in de natuur! *slik* (voor de genen die mij kennen, daar ben ik niet voor gemaakt, natte schoenen, gaan zitten in een prikkelplant of bij een mierenhoop in de buurt, like that way) Maar ik heb het overleefd, na alle ritten wordt ik er al pro in! Het was een hele mooie rit, echt door de olijfbomengaard en alles heen. We lunchten bij een kerkje, ik heb nog even binnen gekeken, maar het was een naar kerkje, kreeg er een eng gevoel van.
Na deze rit had ik wel echt hele blauwe billen, in Nederland reed ik ook wel, maar 6uur lang op een paard zitten is toch wel wat anders. Je stapt dan af en je hebt het gevoel dat het paard dan nog tussen je benen zit, zo loop je vaak ook eventjes. Maar genoten en Kriti was veilig thuis!
Nu we het toch over de ritten hebben, afgelopen week ben ik 2 dagen met Olympia mee op dagtocht geweest. Ze was daarvoor 1 dag met een gast mee geweest en was nog een beetje zenuwachtig, ik zou haar nog een paar dagen rijden en dan is het klaar ( :’( ). Milou zei dat ik het talkpoeder alweer gereed kon houden voor mn billen. De eerste dag gingen we naar Keras, dit is een dorpje boven op de berg. Het is heel veel stappen doordat je over grote stukken asfalt moet en het is veel klimmen en dalen. Ondanks dat was het uitzicht zooo mooi, we gingen al slingerend omhoog en na een tijdje zag je de zee! (Als je het ijselmeer gewend bent, dan is een helder blauwe zee heel mooi). Toen we 2 uur hadden gereden zouden we gaan lunchen in het dorpje Keras, hier heb ik echt super lekker grieks gegeten. Patatjes (frietjes in brabotaal, ja Milou, ik weet dat je meeleest!), salade, brood en griekse tapas. Toen gingen we weer op weg terug naar huis, olypmia deed het super en heb heerlijk gereden. De volgende dag hadden we de rit van de Dam, er wordt hier een kunstmatig meer gemaakt en hier gingen we omheen rijden. Veel vlakke stukken dus dat betekend: GALOPEREN! Hier kun je gewoon over de auto weg in volle galop gaan zonder dat er een auto komt, woo, dat kun je je in Nederland niet voorstellen! We hadden ook een ‘blinde’ vrouw mee rijden en iemand die verlamd was en met een speciaal zadel toch mee kon. Wauw, zij was zo inspirerend, super positief en vrolijk en kon echt zoveel zelf! Ze wilde graag dat ik hun filmde en ik denk dat jullie misschien wel de filmpjes van de rit op facebook hebben gezien. Olympia was super vrolijk en ging als een trein, helaas ben ik wel door alle prikkelbosjes heen gegaan die we onderweg tegen kwamen dus heb heerlijke krassen overal op m’n armen. Ze was wel heel braaf dus m’n opvoedcursus heeft gewerkt! Deze week gaat Olympia mee op trektocht, dus zie ik haar de hele week niet. Gelukkig kunnen mijn blauwe billen dan even bijkomen!
Pluto (het dunne paard) ging ook echt super, hij heeft ook zijn eerste les met een beginner erop gelopen. Deze man is er maar 1x afgevallen en dat was nog zijn eigen schuld ook, trots op m’n vriendje! Ik zou hem echt zo graag mee naar huis willen nemen, het is echt een knulletje. Hij is altijd vies, zit vol met wondjes en de andere paarden pesten hem allemaal maar hij is zo lief! Deze gaat als het goed is deze week ook met de gasten aan de slag dus dan blijft er maar 1 paardje over.
De gene die me geschopt had, alle blauwe plekken die ik heb komen door haar. Maar ik heb er op gezeten en het ging goed, het enige wat ze doet is omdraaien (waardoor ik vast kom te zitten in de lijn) maar ze bokt gelukkig niet.
Verder had ik weer een nieuwe muis, al 2 weken geleden ontdekte ik hem, dus ik heb weer als een gek vergif gestrooid. (1 dag vond ik die steen vergif helemaal verkorreld in m’n bed, dat beest probeerde me gewoon terug te vergiftigen!) Nou ik had hem dus al een paar dagen niet gezien dus ik verwachte al dat ie dood was, maar waar was ie dood gegaan? Overal gezocht en ik kon hem nergens vinden. Totdat ik de afgelopen dagen bijna stikte in de stank, ieeeeeeeeeuw. Dat rotbeest is doodgegaan in m’n kledingkast en ik vond hem vanmorgen pas (aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah) Dus om 09.00 vanmorgen heb ik m’n hele kast ontruimd en ontsmet en al m’n kleren in de was gegooid, brrrr.
Verder heb ik afgelopen week nog een goede daad gedaan. Een baby vogeltje gevangen (die was uit het nest gevallen) en weer terug geplaatst.
Helaas vond ik hem 2 uur later dood, hij was nog niet klaar voor vliegles. Toen ik hem had begaven zag ik de hond er 5 minuten later mee sjouwen. (sielugh)
De kinderen zijn best veel bij oma nu dus heb ze eigenlijk afgelopen tijd niet echt hele dagen of middagen gehad. Stiekem wel jammer want het was toen ze vakantie hadden echt heel leuk! De oudste had deze week keelontsteking dus die lag veel in bed en ik was eigenlijk best druk met de paarden. Vandaag had Maria wel gruwelijk de slappe lach vanwege m’n tekenkunsten. Ze wilde dat ik een zee tekende met visjes, schelpen, zeewier, dolfijnen en zeepaarden.
Mijn tekenkunsten gaan eigenlijk niet verder dan de vissen, maar geef toe, je herkent het zeepaard toch? Maria vond het op een zinkende eend lijken en riep heel hard: ‘Dat is echt de lelijkste zeepaard die ik ooit heb gezien, hahaha.’ (nou bedankt…)
Kreta is wel het land van het mooie weer, tenzij ik vrij ben. Vandaag is het ook bewolkt maar wel vies warm benauwd, brrr. Gisteren vielen er al spetters terwijl het in Nederland nu super mooi is! Wel is er leuk Nederland nieuws, we krijgen een puppy. Ik mocht de naam verzinnen: Yara! Dus als ik thuis kom, is er een leuk pluizig hondje die op me wacht, jeeeeeej! Stiekem mis ik iedereen wel heel erg, maar heb het hier ook nog heel erg naar m’n zin. Dit voelt nu als ‘thuis’, heel gek idee eigenlijk.
Maar, dit is het einde weer. Zoals ik al zei, er is niet echt iets spannends gebeurd deze weken.
Just like home, everything on the chair!