Heb eindelijk weer even blog tijd en zin!

Om dan gelijk even te beginnen met slecht nieuws.. Willemina. Op een ochtend werd ik wakker, wilde ik mijn schoen aan trekken en trof ik dit aan:

Het vergif heeft gewerkt, ik vraag me af welk vergif haar het laatste duwtje heeft gegeven, hihi. Stiekem vond ik het wel een beetje zielig, maar ja, er zijn genoeg muizen hier en vraag me af wanneer ik Willemina 2 zal aantreffen!

De dagen beginnen nu een beetje op elkaar te lijken. Kinderen, paarden, slapen. Had deze week ook een beetje een dipje doordat ik de zon ook al even niet meer heb gezien. Het lullige is dat je de zon ziet schijnen in het dal terwijl wij in nat bewolkt weer zitten.Zoals hier te zien, hangen de wolken heel laag!

Zaterdag was ik vrij maar ik was zo kapot dat ik tot 1 uur heb uitgeslapen. Het gekke is dat ik hier wel genoeg slaap (van 22-8) maar het zijn best zware dagen. Ik slaap naast de stallen (eigenlijk er tussen in) en schrik nog steeds wakker omdat ik denk dat er een paard los loopt.

De meiden hebben nu 2 weken vakantie dus heb ze eigenlijk de hele dag! Ik merk dat ze nu ze niet naar school gaan, dubbel veel energie hebben. Afgelopen tijd hebben we heel veel gevoetbald (het zijn echt buitenspeel-kinderen) maar nu is tikkertje hét nieuwe spel. Het is dan wel de bedoeling dat ik constant de tikker ben en als ik ze bijna tik dan staan ze toevallig net op een ‘veilige plek’ waar ik ze niet mag tikken. De spelregels zijn in hun voordeel en veranderen ook met de minuut. Het komt er dus op neer dat ik constant achter 2 apenkoppen aanren. Ook heb ik ze annemaria koekoek geleerd, dit spelletje is vooral bij de jongste helemaal favoriet. Ze snapt niet dat je niet mag bewegen maar ze vindt het heel leuk om heel hard: ‘ANNE KOEKIEKOEKIEE, JA JIJ BENT AF’ te roepen :P. Het nadeel is wel dat ik de hele dag KOEKOEK KOEKOEK KOEKOEK hoor.

De meiden zijn me nu ook een beetje aan het uit proberen, vooral als ik zeg dat iets niet mag, het dan vooral doen. Als je dan 1 van de 2 bij hun arm grijpt dan krijg je een kwade blik en stampt ze hard op de grond, haha. Ik vind het nog wel hartstikke leuk en geen enkele dag is saai geweest. Ik dacht in het begin wel van: wat ga ik elke dag met de kinderen doen? Maar dat verzin je ter plekke wel. Van Amber kreeg ik de tip dat je jezelf ook weer kind moest gaan voelen, dan kan je het makkelijkste met ze spelen. Stiekem vind ik het nog leuk ook: kleien, kleuren, spelletjes, dansen, toneelstukjes! (Het laatste redmiddel is tractor tom of bob de bouwer aan zetten op de laptop).
Als het regent spelen we vooral restaurantje, de meiden gaan dan eten maken van klei en komen het dan bij mij serveren. (Die playdough klei geur is ook bijna niet van je handen af te krijgen, ik blijf het ruiken.) Toen het gister ook eindelijk droog werd zijn we buiten heel hard in de plassen gaan stampen en dansen op liedjes van K3!
De meiden vinden mijn make-up, sierraden en haarspeldjes ook erg interessant. Ik heb 2 bloemenhaardbandjes meegenomen (thanks iris!) en daarmee lopen ze constant rond. Ze willen telkens kijken als ik m’n make-up en haar doe, het nadeel alleen wel is dat ze me eyeliner zagen op doen en de oudste dat de volgende dag tijdens het kleuren na deed met een viltstift, ah oo..

Met de paarden gaat alles ook goed. Ik kan er 1 nu al helemaal zelfstandig rijden en bij de ander heb ik nog wat hulp nodig. Die is nog heel erg bang en gaat dan rennen als ze schrikt. Deze week ga ik kijken of ik met de braafste een rondje mee naar buiten kan, dan weet ik ook of ie lief zal zijn op een tocht. Als dat zo is dan gaat ie (helaas voor mij) met de gasten op pad.
Voor het hardlopen heb ik nu niet echt tijd, de kinderen heb ik nu van ’s ochtends vroeg tot in de middag. Dan ga ik de paarden doen en daarna is het alweer etenstijd. Omdat ze hier vrij laat eten (rond 19/20) kom ik er daarna ook niet meer aan toe. Vroeg op staan en dan een rondje gaan is natuurlijk geen optie! Gelukkig heb ik nu wel een maatje gevonden, DOODLE. Ze zit overdag vast omdat ze anders weg loopt en dan de schapen grijpt, maar die is super blij dat ze met mij een rondje op pad mag!

Zondag ontvoerde Milou me om me even wat anders te laten zien dan deze berg. De Belgische gasten vonden dat ik uitgedost uitzag (die zagen me voor het eerst in normale kleren ipv. vieze paardrijkleren, dus dat gaat al snel) en wenste me een goede vangst. Toen ik zei dat ik de mannen hier erg harig vond (jaa, de baard loopt hier gelijk over in borsthaar, brrr) mocht ik haar epilady wel lenen voordat ik m mee naar huis zou nemen. Soms heb je hier hele leuke gasten waarmee je echt kunt lachen.
Maar Milou en ik zijn toen naar haar appartementje gegaan, hebben even door Cherso gewandeld  en zijn (samen met haar vriend) wat gaan eten. Dan ben je in Griekenland hè, met al die heerlijke Griekse maaltijden. Wat nemen we.. PATAT MET FRIKANDELLEN EN KAASSOUFLES. Oo en dan vooral de echte Nederlandse mayonaise niet te vergeten! Wauw, dat had ik echt gemist. Ik was die avond aan het klagen wat ik van thuis allemaal miste (chips, gehaktballen, guacamole, heksenkaas). En toen ik vanmorgen wakker werd had Milou heel lief chippies voor me gehaald (LAYS zelfs!)

Ik overleef het hier dus allemaal wel. Het gekke is dat mijn kamertje vannacht helemaal vertrouwd en eigen voelde. Het leek wel een beetje ‘thuis’ en niet meer een vakantiehuisje ofzo. Toch kom ik wel terug naar Nederland hoor! Alleen al voor Mama’s gehaktballen.

Hier nog wat jaloers makende foto’s! (als het wel mooi weer is)